- προί̈ημι
- προί̈ημι fut. mid. προήσομαι; aor. mid. inf. προέσθαι Pr 17:27, subj. προῶμαι Job 27:6 (Hom. et al.; ins, pap, LXX, Philo, Joseph.; Ar. 15:10) in our lit. only mid. to send forward from oneself, bring forth, express (Demosth. 19, 118 ῥῆμα; Ps.-Pla., Tim. Locr. 100c λόγον; Jos., C. Ap. 1, 43 ῥῆμα) τινί τι someth. to someone (Alciphron 3, 18, 3) προήσομαι ὑμῖν ἐμῆς πνοῆς ῥῆσιν 1 Cl 57:3 (Pr 1:23).
Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία. 2015.